Hatice Mehmedovic bir Srebrenitsa Annesi olup 1955’te kaybettiği çocuklarının kemiklerine 10 yıl sonra ulaşıyor. Başta kemiklerinin bir kısmı bulunmadığı için gömmek istemiyor ama 5 yıl sonra çaresiz kalıp iki çocuğunu da mezarları olsun diye gömüyor. Birinin ayakları bulunmuyor. Her şeye rağmen bir mücadele ile evini gasp eden Sırplardan geri alıyor ve çocuklarının hatıralarıyla bir başına yaşam mücadelesi veriyor.