Loading

Search

Colours Under the Sky

Solidarity With Palestine 2025

Colours Under the Sky

Paylaşın

Gökkubbenin Altındaki Renkler

Colours Under the Sky

DCP / Renkli Color / 20’

Arapça; Türkçe ve İngilizce Altyazılı

Arabic with Turkish And English Subtitles

Filistin, Fransa, 2025

Palestine, France, 2025

Yönetmen/Director

Reema Mahmoud

Senaryo/Screenplay

Reema Mahmoud

Görüntü Yönetmeni/Cinematography

Ahmad Al Danaf

Kurgu/Editing

Denis Le Paven, Marion Boé

Oyuncular/Cast

Yapımcı/Producer

Laura Nikolov, Rashid Masharawi

Yapım/Production

Coorigines Production, Masharawi Fund

Dünya Hakları/World Sales
Coorigines Production

Synopsis:

Amal Abu Al Soboh, Güney Gazze’deki mülteci kampındaki birkaç duvarı sessiz bir direniş biçimi olarak resimleriyle donatırken, 22 yaşındaki şarkıcı Aya Tourk tutkuyla şarkı söylemenin yanı sıra savaşın Gazzeli gençlerin geleceği üzerindeki yıkıcı etkisini şöyle özetliyor: “Hayallerimizi, umutlarımızı geride bıraktık. Yıkılan evimi, ailemi, arkadaşlarımı, meslektaşlarımı ve üniversitemi geride bıraktım. (…) 7 Ekim’den önce… Diploma törenim Ekim ayında planlanmıştı. Seyahatim de Ekim ayındaydı. 7 Ekim olmasa hayatım 180 derece değişecekti. Cezayir ve İspanya’da büyük bir festivale davet edildim. Hayatımda ilk kez nihayet çalışmalarımı dış dünyaya duyuracaktım. Gazze’de gökyüzünü seyrederken şunu düşünürdüm: Yıldızlar muhteşem. Manzara muhteşem. Artık gökyüzüne baktığımda sadece düşen roketleri görüyorum. Çığlıklar duyuyorum, insanlar bağırıyor. Artık kendimi gökyüzünde uzak bir yıldız olarak görmüyorum. Sadece bu dünyadaki yıldızların yerini almış roketleri ve insansız hava araçlarını görüyorum”.

Amal Abu Al Soboh paints the few walls in the refugee camp in Southern Gaza as a from of silent resistance while 22 year old singer Aya Tourk summarizes the devastating effect of war on the future of Gazan youth besides singing with passion: “We left behind our dreams, hopes. I left behind my destroyed house, my family members. My friends, my colleagues and my university. (…) Before 7 October, my diploma ceremony was planned in October. My trip was also in October. My life was supposed to change 180 degrees without 7th October. I was invited to a large festival in Algeria and in Spain. For the first time in my life I was finally going to make my work known to the outside world. I had a thought when I was contemplating the sky in Gaza. The stars were beautiful. The view was magnificent. But when I contemplate the sky, I only see rockets falling. I hear screams, people are shouting. I no longer see myself as a distant star in the sky. Only rockets and drones that have replaced the stars of this world”.

Önceki Yazı
Sonraki Yazı

Sıradaki